Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft gisteren haar reflectie op de voorgestelde Europese Green Deal gepubliceerd. Deze Green Deal moet de Europese lidstaten helpen in de transitie naar een duurzame economie. In het voorstel is onder andere opgenomen dat Europa in 2050 klimaatneutraal dient te zijn en dat in 2030 niet 40% van de CO2 reducties opzichte van 1990, maar 50% is gereduceerd.
Bovenstaand voorstel zou voor Nederland behoorlijk goed kunnen uitpakken. Een van de voornaamste kritiekpunten van de industrie op het Nederlandse klimaatakkoord is dat met 49% reductie in 2030 Nederland te ver op de overige lidstaten vooruit zou lopen, met een scheef playing field tot gevolg. Door op Europees niveau naar 50% te streven, zit Nederland meteen ‘goed in de rit’.
En dat is ook precies van MinBuZa ‘reflecteerde’. Nederland verwelkomt de deal en wil, net als de rest van EU, in 2050 klimaatneutraal zijn. Voor 2030 doet het ministerie er nog een schepje bovenop: 55% moet volgens het ministerie haalbaar zijn. Interessant is dat in de reflectie te lezen is dat Nederland sterk pleit voor een Europese minimum CO2 prijs en scherpere jaarlijkse afname van de EU-ETS rechten. Bovendien wil Nederland dat CCU en CCS als erkende maatregelen in de berekeningen worden meegenomen.
Nederland wil bovendien dat er een Europese roadmap komt én dat er de mogelijkheid komt tot financiering van nationale CO2-reducerende projecten. Ook de Carbon Border Adjustment Taxation wordt genoemd: Nederland meent dat een CO2-importbelasting zorgvuldig geanalyseerd dient te worden. Tenslotte pleit Nederland voor de rol van waterstof in de transitie. Volgens MinBuZa moeten er Europese standaarden komen voor waterstof waarin oorsprong en methodologie worden vastgelegd.
