Deze week is het tien jaar geleden dat de ramp bij Chemie-Pack plaatsvond. Doordat een medewerker een bevroren membraanpomp probeerde te ontdooien met een gasbrander, brak er brand uit. Onder andere vanwege de niet correcte opslag van brandbare chemicaliën op het middenterrein, greep het vuur snel om zich heen en veranderde de situatie in een ramp.
Sirenes
In woongebieden ten noorden van Chemie-Pack werden de sirenes geluid en moesten burgers hun ramen en deuren gesloten houden. Hoewel er geen doden vielen, meldden 545 mensen, waaronder veel hulpverleners, nadien gezondheidsklachten. De gevolgen voor het milieu waren bovendien aanzienlijk: honderden verschillende stoffen lekten de grond in.
Casus
Niet alleen Chemie-Pack maakte fouten, ook in de hulpverlening en de communicatie rondom de hulpverlening ging veel fout. Chemie-Pack werd in de daarop volgende jaren een belangrijke casus om van te leren.
Leeg
Tien jaar later is de bodem nog steeds niet schoon. Hoewel er op dit moment een voldoende lage concentratie verontreiniging is vastgesteld om een nieuw bedrijf op te bouwen, houdt de provincie het terrein bewust nog leeg.
De bodem wordt op dit moment schoongemaakt met behulp van bacteriën. Door een netwerk in de grond aan te leggen waarmee de organismen worden voorzien van zuurstof en extra voeding, ‘vreten’ de bacteriën de resterende schadelijke stoffen op.
Eind 2023 moet de grond weer helemaal schoon zijn.
In nummer 1 van Process Control gaan we verder in op de ramp. Wat heeft de industrie de afgelopen tien jaar geleerd van Chemie-Pack? En welke maatregelen zorgen er voor dat dergelijke calamiteiten niet meer kunnen plaatsvinden?
Foto: Onderzoeksraad voor de Veiligheid
